سیمواستاتین

دسته دارویی:
 پایین آورنده چربی خون

ویژگی ها و اثرات:
سیمواستاتین یک داروی پایین آورنده چربی خون است. این دارو مهار کننده رقابتی 3 – هیدروکسی،3 – متیل گلوتاریل کوآنزیم A ردوکتاز (HMG - COA ردوکتاز) است، آنزیمی که تعیین کننده سرعت سنتز کلسترول است. مهار این آنزیم منجر به کاهش سنتز کلسترول در کبد و کاهش غلظت درون سلولی کلسترول می شود، این امر باعث افزایش گیرنده های LDL موجود در سطح هپاتوسیت ها شده، کلیرانس از جریان خون را افزایش می دهد. مهارکننده های HMG - COA ردوکتاز غلظت کلسترول تام، کلسترول LDL و کلسترول VLDL را در پلاسما کاهش می دهد. همچنین به دلیل کاهش سنتز VLDL باعث کاهش TG می شوند، در حالی که HDL اندکی افزایش یافته یا بدون تغییر می ماند.

فارماكوكینتیك:
سیمواستاتین یک پیش داروی لاکتونی است که پس از جذب از دستگاه گوارش به فرم فعال بتاهیدروکسی اسید، هیدرولیز می شود. سیموستاتین در عبور اول از کبد که محل اصلی اثر آن است، تحت تاثیر سیتوكروم p450 و ایزو آنزیم 3A4 قرار می گیرد. 95% سیمواستاتین و متابولیت فعال آن در اتصال با پروتیین های پلاسما هستند. سیموستاتین عمدتاٌ به صورت انواع متابولیت ها از طریق صفرا دفع می شود و از آنجا که دفع کلیوی آن تنها 15 - 10% است، تعدیل دوز در بیماران بانارسایی خفیف تا متوسط کلیوی لازم نیست. نیمه عمر متابولیت فعال آن حدود 9/1 ساعت است.

موارد مصرف:
سیمواستاتین در درمان انواع هیپرلیپیدمی شامل هایپرکلسترولمی ها، هیپرلیپیدمی مختلط با هیپرلیپوپروتیینمی نوع IIa یا IIb، هیپرتری گلیسریدمی (نوع IV) و دیس بتا لیپوپروتیینمی اولیه (نوع II)، به منظور کاهش LDL – کلسترول، آپولیپتوپروتیین B ، TG و افزایش کلسترول  HDLبه کار می رود. استاتین ها می توانند به عنوان درمان کمکی در بیماران دچار هیپرکلسترولمی هموزیگوت فامیلی که مقداری فعالیت گیرنده LDL دارند، موثر باشند. همچنین سیمواستاتین به صورت پروفیلاکسی در بیماران هیپرکلسترولمیک مبتلا به بیماری ایسکمی قلبی به کار می رود.

مقدار و نحوه تجویز:
سیمواستاتین به صورت خوراکی با دوز اولیه mg 20 – 10 هنگام شب تجویز می شود. دوز اولیه mg 40 ممکن است در بیماران با خطر بالای حوادث قلبی – عروقی به کار رود. این دوز را می توان با فواصل زمانی که نباید کمتر از 4 هفته باشد، تا حداکثر mg 80 روزانه به صورت دوز واحد هنگام شب افزایش داد. می توان هیپرکلسترولمی هموزیگوت فامیلی را با روزانه mg 40 به صورت دوز واحد هنگام شب و یا روزانه mg 80 در 3 دوز منقسم mg 20 صبح، mg 20 ظهر و دوز شبانه mg 40 درمان کرد.

موارد منع مصرف:
استاتین ها را نباید در بیماران با بیماری فعال کبدی یا افرادی كه غلظت آمینوترانسفراز سرمی در آنها به طور مداوم و با علت نامشخص بالاست، به کار برد. مصرف آن ها در بارداری به علت احتمال تداخل آنها با سنتز استرول جنینی ممنوع است، چند مورد از ناهنجاریهای مادرزادی در ارتباط با استاتین ها گزارش شده است.
سیمواستاتین در بیماران پورفیری بی خطر نیست زیرا مطالعات نشان داده که این دارو در حیوانات ایجاد پورفیری می نماید.

موارد احتیاط:
در نارسایی شدید کلیه باید سیمواستاتین را با احتیاط تجویز كرد. در صورت افزایش قابل توجه یا مداوم غلظت آمینوترانسفراز سرمی یا کراتین فسفوکیناز و یا بروز میوپاتی، باید مصرف استاتین قطع شود.

بارداری و شیردهی:
استاتین ها در دوران بارداری در گروه X قرار می گیرند.  بهتر است در زمان شیردهی استفاده نشود. چون مشخص نیست که آیا این دارو در شیر ترشح می شود یا خیر.

عوارض جانبی:
شایع ترین عارضه جانبی با سیمواستاتین و سایر استاتین ها ناراحتی گوارشی است. سایر عوارض شامل سردرد، راش جلدی، گیجی، دوبینی و بی خوابی است. افزایش برگشت پذیر در غلظت آمینوترانسفراز سرمی، ممکن است رخ دهد و عملکرد کبد باید پیش از شروع درمان و نیز پس از آن تا 1 سال پس از آخرین افزایش دوز به طور دوره ای بررسی شود. هپاتیت، پانکراتیت و واکنشهای ازدیاد حساسیت شامل آنافیلاکسی و آنژیوادم گزارش شده است. میوپاتی با وجه مشخصه درد و ضعف عضلانی و افزایش غلظت کراتین فسفوکیناز به ویژه در مصرف همزمان با سیکلوسپورین، فیبراتها و اسید نیکوتینیک رخ داده است. به ندرت رابدومیولیز همراه با نارسایی حاد کلیوی بروز می کند.

تداخلات دارویی:
مهمترین پیامد تداخلات دارویی با استاتین ها، پیشرفت میوپاتی یا رابدومیولیز است. داروهایی که خود ایجاد میوپاتی می کنند همچون فیبراتها و اسید نیکوتینیک ، خطر بروز میوپاتی با استاتین ها را افزایش می دهند. همچنین خطر بروز میوپاتی با داروهایی که غلظت استاتین ها را از طریق مهار متابولیسم آنها افزایش می دهند، زیاد می شود. در مورد سیمواستاتین این داروها شامل سیکلوسپورین، ایتراکونازول، کتوکونازول، آریترومایسین، کلاریترومایسین، مهارکننده های HIV – پروتیاز، نفازودون، آمیودارون و وراپامیل است. اتفاق مشابهی می تواند با آب گریپ فروت رخ دهد.
خونریزی و افزایش زمان پروترومبین (PT) در بیمارانی که همزمان استاتین ها و داروهای ضد انعقاد   خوراکی را مصرف می كنند ، گزارش شده است.           

بسته بندی :
قرصهای 20 میلی گرمی، جعبه 30 عددی